Ο αναθεωρημένος ενιαίος πίνακας προσδιορισμού ποσοστού αναπηρίας, όπως θα ισχύσει από 1/1/2018
Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Β' 4591/27-12-2017 ο καινούργιος αναθεωρημένος Ε.Π.Π.Π.Α (Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας), που θα έχει ισχύ από 1/1/2018.
Παρουσιάζουμε εδώ την εισαγωγή γενικά για τις νευρολογικές παθήσεις και στην συνέχεια τα καινούργια δεδομένα για τη πάθηση μας:
12. ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΥΡΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ:
Ο Ε.Π.Π.Π.Α. αποτελεί συμβουλευτικό εργαλείο αξιολόγησης που διευκολύνει την εκτίμηση
του ποσοστού αναπηρίας. Τα προτεινόμενα ποσοστά αναπηρίας δεν είναι δεσμευτικά.
Τα ποσοστά αναπηρίας προσδιορίζονται αναλόγως του υπολειμματικού κλινικού
συνδρόμου και για όσο διάστημα διαμορφώνεται η κλινική εικόνα από την επίδραση του
βλαπτικού παράγοντα.
Σε μη αναστρέψιμη βλάβη το εκτιμώμενο ποσοστό αναπηρίας προσδίδεται εφ’ όρου ζωής.
Οι νευρολογικές παθήσεις έχουν ευρύτατο κλινικό και νοσολογικό φάσμα, κυρίως χρόνιου
και εξελικτικού χαρακτήρα, καθώς και μεγάλη ποικιλομορφία κλινικής έκφρασης.
Ακριβώς για αυτό, τα προτεινόμενα ποσοστά αναπηρίας σε πολλές περιπτώσεις
κυμαίνονται σε ένα ευρύ φάσμα, π.χ. από 35% έως άνω του 80%. Οτιδήποτε
διαφορετικό, μια «τεχνητή» δηλαδή σύμπτυξη των ποσοστών για πρακτικούς λόγους,
θα ήταν εκτός κλινικής πραγματικότητας και θα αδικούσε την φασματική ευρύτητα της
κλινικής έκφρασης των νευρολογικών νοσημάτων, καθώς μια «Προκρούστεια» λογική θα
αλλοίωνε την αποτύπωση των δυσλειτουργιών των πασχόντων και θα ερχόταν σε πλήρη
σύγκρουση με την σύγχρονη αντίληψη περί αναπηρίας («αναπηρία είναι η παρεμπόδιση
της συμμετοχής»).
Επομένως, γιαλόγουςαμιγώς επιστημονικής τεκμηρίωσης τουποσοστούαναπηρίας
σε νοσήματα με ευρύ φάσμα προτεινόμενων ποσοστών, αυτό προσδιορίζεται
ανάλογα «με το υπολειμματικό νευρολογικό σύνδρομο» (ή αλλιώς «με την
νευρολογική σημειολογία» ή την «κλινική εικόνα»). Αναφορικά δε με το ποσοστό
αναπηρίας που αναλογεί σε κάθε νευρολογικό σύνδρομο, αυτό αποτυπώνεται
διεξοδικά σε κεφάλαια όπως αυτό των «Ειδικών Νευρολογικών Συνδρόμων».
12.10. Διαταραχές μυϊκού συστήματος
1. Διαταραχές νευρομυϊκής σύναψης
ΜΥΑΣΘΕΝΕΙΑ GRAVIS (ΒΑΡΙΑ ΜΥΑΣΘΕΝΕΙΑ)
Πρόκειται για χρόνια αυτοάνοση πάθηση, συνδεδεμένη συνήθως με την ανάπτυξη
αντισωμάτων εναντίον των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης των γραμμωτών μυϊκών ινών,
με αποτέλεσμα να τους καταστρέφουν, λειτουργικά να τους αποκλείουν, να αυξάνουν το
συναπτικό χάσμα και έτσι να παρεμποδίζεται η ομαλή σύσπασή τους.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της νόσου είναι η κυμαινόμενη και ευμετάβλητη αδυναμία μυών
(ή ομάδων μυών) η οποία επιτείνεται κατά την προσπάθεια (αποκάμνωση) και βελτιώνεται
με την ανάπαυση και τη λήψη αντιχολινεστερασικών. κλινική εικόνα ποικίλλει, ανάλογα με τους μύες που κύρια εκδηλώνεται η νόσος.
Εκλεκτικά προσβάλλονται οφθαλμικοί μυς και σφιγκτήρες βλεφάρων, εκτείνοντες
κεφαλής, εκτείνοντες τον πήχυ, καμπτήρες του καρπού-δακτύλων, κεντρομελικοί μυς
άκρων, αναπνευστικοί μυς.
Διαγνωστικά συμβάλλουν τα ειδικά tests (προστιγμίνης κ.α.), η ηλεκτρομυογραφική
δοκιμασία Desmedt, η ειδική δοκιμασία μονήρους μυϊκής ίνας (S-F-EMG) και η ανίχνευση
αντισωμάτων στο αίμα εναντίον των υποδοχέων της ακετυλοχολίνης (AChR-Abs),
αντισωμάτων μετασυναπτικών πρωτεϊνών (MuSK-Abs, LRP4 Abs) κ.λπ. [10% των
μυασθενών είναι οροαρνητικοί].
ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ
ΣΤΑΔΙΟ Ι
Αραιάεπεισόδιαμυϊκήςαδυναμίαςκαισυμπτωματολογίαμόνοαπότουςοφθαλμοκινητικούς
μύες και τους σφιγκτήρες των βλεφάρων με μονή ή διπλή (συνδυασμένη) θεραπεία .......
................................... 35% - 50%
ΣΤΑΔΙΟ ΙΙ
Μετρίας βαρύτητας μυϊκή αδυναμία που αφορά άλλους μύες, πλην των οφθαλμικών μυών,
με τα οφθαλμικά συμπτώματα, οποιασδήποτε βαρύτητας, ενδεχόμενα να συνυπάρχουν.
- IIα: Προσβολή κυρίως των μυών του κορμού και των άκρων. Μπορεί να συνυπάρχει
ηπιότερη προσβολή των φαρυγγικών και αναπνευστικών μυών .......................................
..................................... 50% - 67%
- IIβ: Προσβολή κυρίως των φαρυγγικών και αναπνευστικών μυών. Ενδεχόμενη
συνύπαρξη αδυναμίας των μυών του κορμού και των άκρων μικρότερης ή τουλάχιστον
ανάλογης βαρύτητας ................................ 67%
ΣΤΑΔΙΟ III
Σοβαρή μυϊκή αδυναμία που αφορά άλλους μύες πλην των οφθαλμικών, με τα οφθαλμικά
συμπτώματα, οιασδήποτε βαρύτητας, ενδεχόμενα να συνυπάρχουν ................................
............................................ ≥80%
Η ανωτέρω ποσοτικοποιημένη σταδιοποίηση με βάση την κατανομή και τη βαρύτητα της
μυασθενικής αδυναμίας ακουλουθείται στο σύστημα σταδιοποίησης MGFA (Myasthenia
Gravis Foundation America).
Σημαντική εξέταση για την εκτίμηση του σταδίου είναι η βίαιη εκπνευστική ζωτική
χωρητικότητα (FVC) ή και έλεγχος αναπνευστικών μυών (Pimax).
Ηπορείακαιηπρόγνωσητης νόσουέχειτροποποιηθείπρος τοκαλύτερομε τιςυπάρχουσες
θεραπείες (αναστολείς χολινεστεράσης, ανοσοκατασταλτικά, κορτικοστεροειδή,
αζαθειοπρίνη, μικοφαινολική μοφετίλη, κυκλοσπορίνη, tacrolimus, ριτουξιμάμπη,
πλασμαφαίρεση, θυμεκτομή).
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Musk μυασθένεια έχει βαρύτερη πρόγνωση.